بیماری‌های کبدی و صفراوی در سگ و گربه

بیماری‌های کبدی–صفراوی از شایع‌ترین و در عین حال پیچیده‌ترین اختلالات داخلی در سگ‌ها و گربه‌ها به شمار می‌روند. اختلالاتی که می‌توانند به‌صورت پنهان و تدریجی پیشرفت کنند و تا مراحل پیشرفته، علائم واضحی از خود نشان ندهند. کبد به‌عنوان یکی از حیاتی‌ترین اندام‌های بدن، نقشی کلیدی در متابولیسم، سم‌زدایی، تولید صفرا، تنظیم سیستم ایمنی و ذخیره مواد مغذی دارد و هرگونه آسیب به آن می‌تواند عملکرد کل بدن حیوان را تحت‌تأثیر قرار دهد.

درگیری هم‌زمان یا متوالی سیستم صفراوی با کبد، تشخیص و درمان این بیماری‌ها را چالش‌برانگیزتر می‌کند؛ به‌ویژه در گربه‌ها که بسیاری از بیماری‌های کبدی–صفراوی با علائم غیراختصاصی مانند بی‌اشتهایی، کاهش وزن، استفراغ یا بی‌حالی بروز می‌کنند. از سوی دیگر، تفاوت‌های فیزیولوژیک بین سگ و گربه باعث می‌شود که الگوی بروز، پیش‌آگهی و پاسخ به درمان در این دو گونه یکسان نباشد.

در این مطلب، تلاش کرده‌ایم با نگاهی علمی، کاربردی و بالینی به بررسی مهم‌ترین بیماری‌های کبدی و صفراوی در سگ و گربه بپردازیم، علل بروز، علائم بالینی، یافته‌های آزمایشگاهی، روش‌های تشخیصی و اصول درمانی آن‌ها را به‌صورت مرحله‌به‌مرحله توضیح دهیم تا هم دامپزشکان و هم صاحبان حیوانات خانگی بتوانند درک دقیق‌تری از این بیماری‌ها و اهمیت تشخیص زودهنگام آن‌ها داشته باشند.

بیماری‌های کبدی در سگ و گربه

نکات بسیار مهم بالینی  در بیماری‌های کبدی سگ و گربه

• سگ ها بیشتر دچار هپاتیت مزمن هپاتیت مسی و شانت هستند
• گربه ها بیشتر دچار لیپیدوز کبدی و کلانژیت می شوند
• افزایش ALT نشانگر آسیب سلولی است
• افزایش ALP و GGT بیشتر با صفرا مرتبط است
• تست اسید صفراوی بهترین ارزیابی عملکردی کبد است

بیماری‌های صفراوی در سگ و گربه

نکات طلایی بالینی صفرا

• افزایش ALP و GGT مهم ترین شاخص صفراوی است
• در گربه GGT معمولاً کمتر از سگ افزایش می یابد
• موکوسل کیسه صفرا در سگ ها شایع و خطرناک است
• کلانژیت اغلب با پانکراتیت و IBD همراه است
• ایکتر همیشه صفراوی نیست و باید همزمان کبد بررسی شود